موج و حباب وقطره در این بحر ما یکی است
نقش حباب گر چه هزارند ماء یکی است

درمان درد دل چه کنم ای عزیز من
از دوست می رسد همه درد و دوا یکی است

ما وشرابخانه و رندان باده نوش
فارغ ز دو سرا بر ما دو سرا یکی است

تمثال صدهزار در آئینه رونمود
دیدیم آن یکی و همه نزد ما یکی است

گر آشنای خویش شوی ،نزد عاشقان
معشوق وعشق و عاشق و آن آشنا یکی است

چون عقل اَحوَل است ،دو بیند، غریب نیست
بنگر به عین عشق که شاه و گدا یکی است

سیّد زجود خویش وجودی به بنده داد
معطیِ نعمت اللّهِ ما و عطا یکی است


جناب شاه نعمت اللّه ولی