ولای علی ع

مردِ مردان شاه مردان است
در همه حال مردِ مرد آن است

در ولایت ولیّ والی اوست
بر همه کائنات سلطان است

سیّد اولیا علیّ ولی
آنکه عالم تن است و او جان است

گر چه من جان عالمش گفتم
غلطی گفته ام که جانان است

بی ولای علی ولی نشوی
گر ترا صد هزار برهان است

ابن عمّ رسول وزوج بتول
آن خلیفه علی عمران است

یوسف مصر عالمش خوانم
شاهِ تبریز ومیر "اوجان" است

نُه فلک با ستارگان شب و روز
گرد دولت سراش گردان است

دیگران گر خلاف او کردند
لاجرم حالشان پریشان است

واجب است انقیاد او بر ما
خدمت ما به قدر امکان است

حسب و هم نسب بود به کمال
عمل و علم او فراوان است

مِهراو گنج و دل چو گنجینه
خانۀ بی گنج، کنج ویران است

بر در کبریای حضرت او
شاه عالم پناه ، دربان است

دوستی رسول و آل رسول
نزد مؤمن کمال ایمان است

باطناً شمس و ظاهراً ماه است
نور هر دو به خلق تابان است

رو رضای علی به دست آور
گر ترا اشتیاق رضوان است

یادگار محمّد است وعلی
نعمت اللّه که میر میران است


جناب شاه نعمت اللّه ولی