تا لوای حیدری بر طارم خضرا زدند
کوس عزّش بر فراز عالم اعلا زدند

تا که در خلوت سرای لی مع الله شد مقیم
ساکنان حضرتش ز آن دم ز اوادنی زدند

جود او مفتاح موجودات کردند آنگهی
قفل حیرت بر دهان نطق هر گویا زدند


سرفرازان در هوای خاک پایش همچو ما
ازسرهمت قدم برتارک دنیا زدند

پادشاهان از برای حشمت شاهنشهی
سکه دولت بنامش بر رخ زرها زدند

عارفان تا نکته ای خواندند از اسرار او
طعن ها بر گفته های بو علی سینا زدند

لمعه ای از آفتاب ذوالفقارش شد پدید
عارفان تمثیل نورش بر ید بیضا زدند

حکم فرمانش به نام انمّا کرده نشان
یَرلِغ توقیع آل آلش از طاها زدند

مقصد و مقصود عالم اوست وابن عم او
این ندا روز ازل در گوش جان ما زدند

نفس خیر المرسلین است و ولی کردگار
لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار


جناب شاه نعمت الله ولی


یرلغ= فرمان و حکم
توقیع= امضاء کردن