گر برفروزد آتشی دردم
عالمی سوخته شود در دم
مردِ نَرد نبرد درد نی ام
کشته عشق و مرده دردم
داده ام دل بدست باد صبا
به هوائی که خاک او گردم
فاش کردند راز پنهانم
اشک گلگون و چهره زردم
ساقیا جام می به سیّد ده
که من از توبه توبه ای کردم
جناب شاه نعمت الله ولی
